stroomstoring en liften

Het is net voor het middaguur als ons minibusje Alaverdi binnenrolt. Dit kleine stadje draaide in de sovjettijd volledig om de kopermijn. Zelfs nu wordt er nog, zei het in mindere mate, koper gewonnen en de helft van het stadje wordt dan ook ingenomen door oude fabriekshallen, silo's, lopende banden en roestige machines. Als we met de kabelbaan de berg op naar het hoger gelegen plaatsje Sanahin gaan krijgen we een prachtig uitzicht op de kopermijn. In Sanahin bezoeken we een unesco kerk. Die avond ontmoeten we Aram, onze couchsurfhost voor de komende 2 nachten. Aram is een 25jarige enthousiaste projectwerker. De eerste avond bakt hij eieren voor ons met bloemkool. We brengen de nacht door in zijn huis dat helaas niet beschikt over verwarming, brrr.
De volgende dag gaan we naar aardige plekken rondom Alaverdi. We doen dit in een taxi geregeld is door Aram. We hebben een heerlijke lunch in een restaurant aangeprezen was door Aram, niet dat er een keus was want dit was het enige restaurant in de wijde omtrek. Als we het toetje bijna op hebben komt Aram binnen vallen en nodigt ons uit om 1 van zijn projecten bij te wonen op een school in een miniscuul boerendorpje. Het dorpje is gelegen op een berg en de school heeft een prachtig uitzicht op de vallei. Je kunt hier alleen komen met een 4x4 auto over een onverharde weg. Als de les over is worden we uitgenodigd door de lerares Engels. Zij is een jong meisje dat net afgestudeerd is uit de hoofdstad Yerevan.
We bakken aardappelschijfjes op een houtkachel omdat er door storm geen stroom, water en gas is. Dit duurt overigens uren hoorden we later. Als we terugkomen in Alaverdi gaan we naar de supermarkt om inkopen te doen voor een uiensoep. Ook daar valt de stroom uit. Gelukkig worden we nog verder geholpen met een rekenmachine en een zaklamp in plaats van een kassa en gaan we toch met eten naar buiten. Omdat ze in Armenie gewend zijn aan het hebben van geen stroom of gas zijn ze in de supermarkt goed hierop voorbereid en zijn ze bijna net zo snel als bij onze supermarkt met scankassa's. Aram woont in een heel klein appartement met niets! Daarom koken we in het kantoor van Aram waarin de keuken gelegenheid biedt om voor onze gastheer de uiensoep te bereiden. Ook schuift Davide uit Italie aan die ook een gast van Aram is.
Davide vertelt ons dat hij al heel lang op reis is en altijd lift. We besluiten met hem te proberen om naar Tbilisi in Georgie te liften.
Als 3 klunzige stagiaires hobbelen we achter Davide aan naar de dorpsgrens. Vuistregel 1voor het liften blijkt een goede locatie te zijn. We hebben besloten dat als het nodig is we ons opsplitsen in 2 x 2, maar dat blijkt niet nodig. En 3,5 uur later en 3 auto's en een grensovergang verder staan we gewoon met 4 personen in Tbilisi.