Port Barton,

Nee, wij zijn niet in tyfoongebied gelukkig!
De volgende dag gaan we met de locale bus naar port barton. Alle bagage op het dak. Iedereen in de bus gepropt en gaan. Er waren nog net 2 plekjes achterin de bus voor ons. Barbara zit naast een vrouw die nog campagne gaat voeren voor de verkiezingen. Deze plaats wordt later opgevuld door een kind van een jaar of 8, die prompt tegen haar aankruipt en gaat slapen. Mmmm, lekker warm in een bus zonder airco. Maar na een uur of 4 geeft de bus er de brui aan en moeten we 20 minuten in de bloedhete bus wachten tot de bushelpjongen naar het schijnt de koppeling heeft schoongemaakt? Maar goed, de bus doet het weer en we rijden door intense jungle over een gravelpad naar de kust. Wauw, dit is echt een terug in de tijd. In port barton is alleen stroom van 18.00 tot 23.59 uur. Ook wifi is alleen in de avond beschikbaar, dat is wel weer even wennen. De "wegen" zijn steen -en grond weggetjes en er is geen supermarkt. De volgende dag willen we naar de zee, maar er liggen kwallen op het strand van 40 cm doorsnee. Dit voorspelt weinig goeds....Maarten gaat toch de zee in en is na 5 minuten er al uit want hij is gestoken door de kwallen.

De volgende dag dus op eilandtour. De boot brengt ons bij het eerste rif. Dat is behoorlijk ondiep maar veel vissen en mooi koraal. De omgeving is prachtig en het water is bijna kwalloos. Bij de 2e stop is het water dieper en we dobberen een tijd rond. Er is een grote school van kleine vissen, volgens Maarten ongeveer een miljoen. Ook zien we hele kleine kreeften en nemo vissen. Dan lunch met een heerlijke kippenpoot met rijst, salade en mango. Weggespoeld met Coca cola! Dan weer een stop in het diepe water. De gids komt ons halen want ergens verderop zwemmen meer vissen. Dan ziet Maarten een zeeslang. Wauw, die stond nog op de bucketlist van Barbara. Echt supergaaf! Dan is de dag alweer voorbij en sluiten we af met een diner met tzaziki en guacomole met heerlijk vers brood.
De volgende dag willen we eigenlijk naar el nido gaan, maar als we wakker worden besluiten we toch nog een dag te relaxen. Onze bunglow is mooi en het is hier zo rustig. Ok, behalve de hanen die de hele dag kraaien. We gaan om half 9 in de ochtend toch maar even lopen. Zelfs nu is het eigenlijk al te heet. Barbara gaat bijna op een slang staan. Hij is klein, 15 cm ofzo, zwart en schiet gelijk de bossen in.