Busje komt zo

Het busje komt zo....of toch niet. We gaan met een grote bus van Siem Reap naar Kratie en worden vanaf 6.20 uur opgehaald bij ons hotel. Ok, de wekker gaat vroeg maar ja, vooruit dat hoort bij reizen. We wachten en wachten en weten dat de bus om half 8 vertrekt. Om kwart over 7 laten we het hotel bellen naar het nummer dat het verkoopmeisje heeft opgeschreven. We krijgen nu te horen dat het ophaalbusje pech heeft en dat we zelf naar het busstation moeten. Kosten 5 euro...ok, wat nu, want de grote bus wacht. Maarten wil blijven en verhaal halen bij de verkoopmevrouw en Barbaea wil door want daar heb je ook niets aan. We bsluiten toch maar te gaan en een tuktuk brengt ons op het busstation, gelukkig voor ons vraagt hij waar de bus is. Die is weg! Wat? Hij zou op ons wachten, maar aan de reactie van de mensen te zien zouden we hem nog in kunnen halen. Dat lukt gelukkig en we bluffen tegen de buschauffeur dat hij maar de tuktuk moet betalen. Dat doet hij niet. Na 10 minuten geven we op, betalen zelf en stappen in. Maar dan zijn we er nog niet. Want na 4 uur moeten we eruit en een kaartje laten omwisselen en wacht er een minibusje op ons. Mmm, dit was niet de afspraak? Maar goed, geen keuze en we zijn gelukkig de enige passagiers bij een man, vrouw en een kind. We rijden de toeristische route dwars door Cambodja en later een heel stuk langs de Mekong. We stoppen voor gebakken tarantulas, mais en nog wat andere zaken. We krijgen een maiskolf om op te smikkelen, dat is heel leuk en lekker.